- صفحه اصلی
- مزایای زایلیتول
مزایای زایلیتول
نام محصول : زایلیتول
فرمول مولکولی : C5H12O5
چگالی: 1.52 گرم بر سانتی متر مکعب
نقطه ذوب: 92 تا 96 درجه سانتی گراد (198 تا 205 درجه فارنهایت؛ 365 تا 369 کلوین)
نقطه جوش: 345.39 درجه سانتی گراد (653.70 درجه فارنهایت؛ 618.54 K)
زایلیتول یک جایگزین قند کم کالری با شاخص گلیسمی پایین است.
زایلیتول یک الکل قندی است که نوعی کربوهیدرات است و در واقع الکل ندارد. زایلیتول به طور طبیعی در مقادیر کم در میوه ها و سبزیجات فیبری، درختان، ذرت و حتی بدن انسان وجود دارد.
تولید کنندگان از زایلیتول به عنوان جایگزین شکر استفاده می کنند زیرا شیرینی آن با شکر معمولی قابل مقایسه است اما کالری کمتری دارد.
زایلیتول یک عنصر رایج در بسیاری از محصولات است، از آدامس های بدون قند گرفته تا خمیر دندان. مردم همچنین از زایلیتول به عنوان شیرین کننده روی میز و در پخت و پز استفاده می کنند.
زایلیتول دارای سطح شیرینی مشابه قند است اما با کسری از کالری. این یک ماده محبوب در محصولات مختلف از جمله آدامس و خمیر دندان بدون قند است.
تولید کنندگان
زایلیتول را به طیف وسیعی از غذاها اضافه می کنند، از جمله:
آب نبات های بدون قند مانند آدامس، نعناع و صمغ
مربا و ژله
عسل
کره های آجیل، از جمله کره بادام زمینی
ماست
زایلیتول همچنین یک عنصر در برخی از محصولات مراقبت از دندان است، از جمله:
خمیر دندان
دهانشویه
سایر محصولات فلوراید
مزایای بالقوه زایلیتول
زایلیتول چندین مزیت بالقوه برای سلامتی دارد، از جمله:
شاخص گلیسمی پایین
زایلیتول دارای شاخص گلیسمی پایین (GI) است. این بدان معنی است که مصرف آن باعث افزایش سطح گلوکز خون یا انسولین در بدن نمی شود. به همین دلیل، زایلیتول یک جایگزین قند خوب برای افراد مبتلا به دیابت است.
زایلیتول به دلیل GI پایین آن یک جایگزین قند برای کاهش وزن است.
سلامت دندان و زایلیتول
زایلیتول یکی از مواد تشکیل دهنده بسیاری از محصولات بهداشتی دندان از جمله خمیر دندان و دهانشویه است. این به این دلیل است که زایلیتول غیرقابل تخمیر است، به این معنی که باکتری های موجود در دهان نمی توانند آن را به اسید مضری تبدیل کنند که باعث پوسیدگی دندان می شود.
باکتری استرپتوکوک موتانس دهان تا حد زیادی مسئول پلاک است که ماده چسبنده و سفید رنگی است که می تواند در خارج از دندان های فرد جمع شود.
پلاک اسید لاکتیک را به سطح دندان متصل می کند. این اسید مینای دندان را از بین می برد و منجر به پوسیدگی دندان می شود.
خواص آنتی اکسیدانی زایلیتول
به گفته مرکز ملی سلامت مکمل و یکپارچه، رادیکال های آزاد باعث استرس اکسیداتیو می شوند که می تواند منجر به آسیب سلولی شود و ممکن است در ایجاد چندین بیماری از جمله دیابت، بیماری های قلبی عروقی و سرطان نقش داشته باشد. مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که آنتی اکسیدان ها رادیکال های آزاد را خنثی می کنند و با استرس اکسیداتیو مقابله می کنند.
زایلیتول به عنوان یک "الکل قند" در نظر گرفته می شود زیرا ساختار شیمیایی آن شبیه به قندها و الکل است، اما از نظر فنی هیچ کدام از اینها به روشی که ما معمولاً در مورد آنها فکر می کنیم نیست. این در واقع نوعی کربوهیدرات کم هضم است که شامل فیبر است.
زایلیتول از چه چیزی ساخته شده است؟ این یک الکل کریستالی و مشتق زایلوز است - یک قند آلدوز کریستالی که توسط باکتری های موجود در سیستم گوارش ما قابل هضم نیست.
معمولاً در آزمایشگاه از زایلوز تولید می‌شود، اما از پوست درخت توس، گیاه زایلان نیز به دست می‌آید و در مقادیر بسیار کم در برخی میوه‌ها و سبزیجات (مانند آلو، توت فرنگی، گل کلم و کدو تنبل) یافت می‌شود.
آیا زایلیتول کالری دارد؟ اگرچه طعم شیرینی دارد، به همین دلیل است که به عنوان جایگزین شکر استفاده می شود، اما حاوی نیشکر / قند سفره نیست و همچنین کالری کمتری نسبت به شیرین کننده های سنتی دارد.
نسبت به شکر معمولی حدود 40 درصد کالری کمتری دارد و در هر قاشق چای خوری حدود 10 کالری دارد. (شکر در هر قاشق چای خوری حدود 16 عدد می دهد.) ظاهری مشابه شکر دارد و می توان از آن به همان روش ها استفاده کرد.
به طور معمول هنگامی که غذا خورده می شود و هضم می شود، ویتامین ها، مواد معدنی و سایر مواد موجود در غذا به جریان خون در روده کوچک جذب می شود. با این حال، هنگامی که ترکیبات شیمیایی مانند زایلیتول مصرف می شود، بدن نمی تواند از آنها استفاده کند، بنابراین آنها از طریق دستگاه گوارش شما نسبتاً آسیب ندیده حرکت می کنند.
گاهی اوقات، این مواد شیمیایی می توانند با سایر غذاهایی که می خورید، یا آنزیم هایی که لوزالمعده شما تولید می کند یا سایر «شیره های معده» واکنش نشان داده و عوارضی ایجاد کنند. در مورد زایلیتول، این به طور کلی به عنوان اختلالات گوارشی تجربه می شود.
آیا این محصول واقعا "طبیعی" است؟ زایلوز، نه زایلیتول، به طور طبیعی از پوست درخت توس و از برخی میوه ها به دست می آید.
محصولاتی که از زایلیتول استفاده می کنند
آدامس و نعناع بدون قند
بستنی
آب نبات های مکنده سخت
شکلات
محصولات پخته شده / دسر
شربت های سفره
مربا و ژله
شربت سرفه و مقداری ویتامین
کره های آجیل
پودر / جایگزین شکر دانه ریز
برخی مکمل ها و اسپری های بینی
خمیر دندان و دهانشویه
زایلیتول چیست و آیا بی خطر است؟ زایلیتول شیرین کننده ای است که به عنوان طبیعی و کم کالری به بازار عرضه می شود. این یک الکل قند است که یک کربوهیدرات کم هضم است که در برابر تجزیه کامل توسط باکتری های موجود در سیستم گوارش مقاومت می کند.
گزارش شده است که زایلیتول می تواند سطح گلوکز خون را افزایش دهد، که نشان می دهد دیابتی ها نباید آن را مصرف کنند.
عوارض جانبی زایلیتول نیز شامل یبوست، گاز، نفخ، اسهال، حالت تهوع، بوربوریگمی، قولنج، افزایش حرکات روده و افزایش وزن است.
مزایای بالقوه زایلیتول از جمله کمک به سلامت دهان و دندان، زیرا برخی تحقیقات نشان می دهد که این ماده توانایی جلوگیری از پوسیدگی را دارد.
به طور کلی، مصرف آدامس با زایلیتول یا مقداری از خمیردندان یا دهان شویه نسبتاً بی خطر به نظر می رسد، اما احتمالاً بهتر است از مصرف سایر محصولات زایلیتول در مقادیر زیاد خودداری کنید.
اگر در مورد اثرات منفی آن نگران هستید، ممکن است بخواهید از سایر شیرین کننده های طبیعی مانند استویا، عسل خام، خرما، شهد نارگیل، شکر نارگیل و شربت افرا استفاده کنید.