بیوتین، ویتامینی محلول در آب از گروه ویتامین های خانواده B است. این ویتامین همچنین با نام های ویتامین B7، ویتامین H، ویتامین Bw، فاکتور X و ... شناخته می شود. بیوتین کمک می کند تا بدن برخی مواد غذایی را که مصرف می کند به انرژی تبدیل کند. همچنین این ویتامین نقش مهمی در سلامت پوست، مو و ناخن دارد.
جدول زیر مقادیر توصیه شده برای مصرف روزانه ویتامین B7 (بیوتین) را نشان می دهد:
*Adequate Intake (AI)
کدام مواد غذایی (بیوتین) دارند؟
بیوتین در مقادیر کم در بسیاری از غذاها وجود دارد. با این حال، مقدار بیوتین موجود در غذاها در مقایسه با سایر ویتامین های خانواده B نسبتا پایین می باشد. زرده تخم مرغ، جگر، تخمه آفتابگردان، محصولات حاوی سویا و بادام منابع خوبی ازبیوتین هستند. مخمر آبجو یکی از غنی ترین منابع بیوتین و سایر ویتامین های گروه B است. باکتری های مفیدی که در روده وجود دارند نیز می توانند بیوتین تولید کنند.
مکانیسم عملکرد (بیوتین) چیست؟
بیوتین در بیوسنتز اسیدهای چرب، گلوکونئوژنز، تولید انرژی، متابولیسم اسیدهای آمینه های شاخه دار (L- لوسین، L- ایزولوسین و L-والین) و سنتز نوکلئوتیدهای پورین نقش دارد.
بیوتین کوفاکتور ضروری برای چندین کمپلکس آنزیمی کربوکسیلاز در پستانداران می باشد که همه این آنزیم ها در متابولیسم لیپیدها، اسیدهای آمینه و کربوهیدرات ها نقش دارند. این آنزیم ها شامل:
- Acetyl-coenzyme A (CoA) carboxylase (ACC)
- Pyruvate carboxylase (PC)
- Propionyl CoA carboxylase (PCC)
- Methylcrotonyl CoA carboxylase (MCC)
بیوتین به عنوان حامل گروه CO2 بر روی سطح هر آنزیم عمل می کند. پس می توان این گونه نتیجه گرفت که بیوتین نقش ضروری در بسیاری از فرآیندها از جمله سنتز پروتئین و تکثیر سلول دارد.
تظاهرات بالینی کمبود بیوتین با عملکردهای متعدد 4 کربوکسیلاز وابسته به بیوتین توضیح داده می شود.
PC و PCC در چرخه کربس در میتوکندری دخیل هستند و در متابولسیم اسیدهای چرب و پروتئین های شاخه دار نقش دارند. این آنزیم ها اگزالواستات را به عنوان یک سوبسترا برای ساخته شدن گلوکز از منابع غیر قندی (گلوکونئوژنز) تولید می کنند. در کمبود بیوتین تولید اگزالواستات مختل می شود و گلوکونئوژنز در کبد و کلیه مختل می شود. علاوه بر این کاتابولیسم اسیدهای چرب نیز مختل شده و سبب تجمع پروپونیل-کوآ می شود.
آنزیم ACC برای طویل سازی اسیدهای چرب ضرورری است. اختلال در سنتز اسیدهای چرب منجر به تظاهرات پوستی کمبود بیوتین مانند درماتیت سبورئیک و طاسی می شود.
آنزیم MCC برای متابولیسم اسید آمینه لوسین ضروری است.
علائم اولیه کمبود (بیوتین) چیست؟
علائم کمبود بیوتین شامل نازک شدن موها (عموما با ریزش مو یا از دست دادن رنگ مو)، بثورات پوسته دار قرمز اطراف چشم، بینی و دهان می باشد. علائم سیستم عصبی افسردگی، خستگی، توهم و سوزن سوزن شدن دست ها و پاهاست.
چه افرادی در معرض خطر کمبود ویتامین B7 (بیوتین) هستند؟
اختلال ژنتیکی نادر مانند نقص در آنزیم بیوتینیداز
بیوتین موجود در غذاها متصل به پروتئین است و بعد از فعالیت آنزیم بیوتینیداز در روده آزاد شده و می تواند جذب شود. افراد مبتلا به این نوع اختلال ژنتیکی علی رغم مصرف نرمال بیوتین، کمبود بیوتین دارند چون نمی توانند این ویتامین را از غذا آزاد کنند. درمان در این افراد باید از ابتدای تولد صورت گیرد.
افراد الکلی
مصرف مداوم الکل جذب بیوتین را مهار می کند. غلظت سرمی بیوتین در 15 درصد افرادی که به طور مزمن از الکل استفاده می کنند پایین است.
بارداری
حداقل در یک سوم زنان باردار کمبود بیوتین مشاهده شده است. اگر چه مقدار توصیه شده بیوتین در بارداری تغییر نمی کند اما ممکن است به دلیل اینکه مقداری بیوتین اضافی در جنین مصرف می شود، کمبود خفیفی در مادر ایجاد شود.
کسانی که سفیده تخم مرغ را به صورت خام مصرف می کنند
سفیده تخم مرغ خام حاوی ماده ای به نام آویدین است که به بیوتین متصل می شود و از جذب آن جلوگیری می کند. مصرف روزانه 2 یا بیشتر تخم مرغ پخته نشده برای چندین ماه سبب کمبود بیوتین و بروز علائم آن می شود.
با کدام تست آزمایشگاهی می توانیم بفهمیم کمبود ویتامین B7 (بیوتین) داریم؟
تشخیص کمبود بیوتین عمدتا بر اساس یافته های بالینی است و به ندرت از تست های آزمایشگاهی استفاده می شود.
(بیوتین) و اثرات آن بر سلامتی چگونه است؟
رشد موها
به استثنای مواردی که واقعا کمبود بیوتین وجود دارد، بسیار بعید به نظر می رسد که مصرف بیوتین اضافی چه از طریق غذا چه از طریق مکمل و یا چه از طریق موضعی مانند شامپوهای حاوی بیوتین بتواند در رشد موها موثر باشد. به عبارت دیگر درست است که کمبود بیوتین می تواند باعث ریزش مو شود، اما بعید است که مصرف بیوتین اضافی زمانی که مقدار بیوتین بدن طبیعی باشد بتواند از ریزش موها جلوگیری کند.