وانیلین یک ترکیب آلی با فرمول مولکولی C8H8O3 است. وانیلینیک آلدئید فنولیک است. گروههای عملکردی آن شامل آلدئید ، هیدروکسیل و اتر است. وانیلین ترکیب اصلی شیمیایی عصاره لوبیای وانیل است. امروزه ، وانیلین به طور عمده به عنوان یک ماده طعم دهنده ، معمولاً در غذاهای شیرین مانند بستنی و شکلات  و فراورده های دارویی به عنوان طعم دهنده استفاده می شود

وانیلین به عنوان یک طعم دهنده پایه در اکثر محصولات شیرینی/ شکلات و کیک و کلوچه می باشد بیشترین استفاده از وانیلیـن به عنوان یک طعم‌دهنده، معمولاً در غذاهای شیرین است. صنایع بستنی و شکلات در کنار هم 75 درصد بازار وانیلین را به عنوان یک طعم‌دهنده تشکیل می‌دهند که مقادیر کمتری در شیرینی‌سازی و کالاهای پخته‌شده استفاده می‌شود. وانیلیـن همچنین در صنعت عطرسازی، برای پوشاندن طعم و بوی نامطبوع داروها، علوفه دام و محصولات تمیز کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کاربرد وانیل خرسی
- شیرینی و شکلات
- غذاهای آماده مصرف
- محصولات لبنی و آنالوگها
- غلات و محصولات
- آرد و نان

- طعم و بو: وانیلین باید عطر و بویی شبیه لوبیای وانیل داشته باشد.
- رنگ: رنگ سفید یا سفید متمایل به کرم برای وانیلین پذیرفته است.
- خلوص: حداقل درصد خلوصی که برای وانیل قابل قبول است 97% است.
- پایداری حرارتی: وانیلین باید در فرایند پخت پایداری حرارتی داشته باشد

نام شیمیایی وانیلین یا وانیل خرسی، 4-هیدروکسی-3-متوکسی بنزآلدهید می باشد. وانیلین 2-3 درصد از مواد خوشبوی اصلی لوبیای وانیل ( وانیلا پلانیفولیا یا وانیلا هیتنسیس و از خانواده ثعلبی ها(ارکیده) ) را تشکیل می دهد. به طور کلی وانیلین به دو دسته طبیعی و سنتتیک تقسیم می شود. عصاره وانیل استخراج شده طبیعی مخلوطی از حدود 100 نوع ترکیب مختلف علاوه یر وانیلین است. وانیلین طبیعی( از غلاف دانه وانیلا پلانیفولیا استخراج می شود و در هنگام برداشت غلاف سبز دانه، وانیلین به فرم β-D-Glucoside وجود دارد که بعد از برداشت طی فرایند Curing طعم توسعه می یابد. علاوه بر وانیلین، اتیل وانیلین نیز در صنعت غذا مورد استفاده قرار می گیرد اما اتیل وانیلین بسیار گران است. تفاوت وانیلین با اتیل وانیلین در این است که وانیلین دارای گروه متوکسی و اتیل وانیلین دارای گروه اتوکسی است. 
بیشترین کشت و تولید و تجارت وانیلای طبیعی به ترتیب اندونزی، ماداگاسکار، چین، مکزیک می باشد.امروزه به دلیل گرانی و کمیابی وانیلین طبیعی، تولید آن به صورت سنتتیک انجام می شود. این ماده به صورت بلورهای سوزنی شکل یا گردی به رنگ سفید یا سفید متمایل به کرم می باشد که حداقل درصد خلوص آن بر اساس ماده خشک 97% و نقطه ذوب آن 83-81 درجه سلسیوس است. این ماده در آب 25 درجه سانتیگراد حل می شود و به راحتی در الکل، کلروفرم، اتر و همچنین گلیسیرین و آب داغ نیز حل می شود. 
 

2 تفاوت وانیلین و اتیل وانیلین:
3 تاریخچه وانیلین:
3.1 پیشرفت‌ها در زمینه تولید وانیلین:
3.2 بروز طبیعی وانیلین در محصولات مختلف:
3.3 ساختار شیمیایی:
3.4 وانیلین بر پایه چوب:
3.5 تولید Vanillin توسط تخمیر:
3.6 بیوشیمی:
4 کاربردهای  وانیلین
4.1 عوارض جانبی:
4.2 اکولوژی:

وانیلین یک ترکیب آلی با فرمول مولکولی C8H8O3 است. این ماده یک آلدئید فنولیک است. گروه‌های عملکردی آن شامل آلدئید، هیدروکسیل و اتر می‌باشد. نام شیمیایی رسمی (IUPAC): 4-هیدروکسی-3-متوکسی بنزالدهید وانیلیـن مؤلفه اصلی عصاره لوبیای وانیل است. وانیلیـن مصنوعی اکنون بیشتر از عصاره طبیعی وانیل به عنوان ماده طعم‌دهنده در غذاها، نوشیدنی‌ها و داروسازی استفاده می‌شود.

وانیـلین و اتیل وانیلیـن در صنایع غذایی استفاده می‌شوند. اتیل وانیلیـن گران‌تر است، اما دارای طعم و عطر قوی‌تر است. اتیل وانیلین با وانیلین به دلیل داشتن یک گروه اتوکسی (O−CH2CH3) به جای یک گروه متوکسی (−O− CH3−) متفاوت است. عصاره طبیعی وانیل علاوه بر وانیلین، مخلوطی از چند صد ترکیب مختلف است.

طعم‌دهنده وانیل مصنوعی غالباً محلول وانیلین خالص است که معمولاً منشأ مصنوعی دارد. به دلیل کمبود و نیز هزینه بالای تهیه عصاره طبیعی وانیل، مدت‌هاست که ترکیب مصنوعی غالب آن مورد توجه است. اولین سنتز تجاری وانیلین با ترکیب طبیعی‌تر و در دسترس تر اوژنول (4-آلیل-2-متوکسی فنل) آغاز شد. امروزه وانیلین مصنوعی یا از گایاکول (Guaiacol) یا لیگنین (Lignin) ساخته می‌شود.

ادعا می‌شود که طعم‌دهنده وانیل مصنوعی بر پایه لیگنین دارای مشخصات طعم غنی‌تری نسبت به طعم‌دهنده پایه روغن است. این تفاوت به دلیل وجود استووانیلون (Acetovanillone)، یک جز کوچک‌تر در محصول مشتق شده از لیگنین است که در وانیلین سنتز شده از گایاکول یافت نمی‌شود.

وانیل به عنوان طعم‌دهنده توسط مردم در دوران پیشاکلمبی كشت می‌شد. آزتک‌ها در زمان تسخیر خود توسط هرنان کورتس از آن به عنوان طعم‌دهنده شکلات استفاده می‌کردند. اروپایی‌ها در حدود سال 1520 با شکلات و وانیل آشنا شدند.

وانیلین اولین‌ بار به عنوان ماده‌ای نسبتاً خالص در سال 1858 توسط نیكولاس-تئودور گوبلی جداسازی شد، كه در واقع با تبخیر عصاره وانیل تا خشكی و تبلور مجدد مواد جامد حاصل از آب گرم، آن را بدست آورد.در سال 1874، دانشمندان آلمانی، فردیناند تیمان و ویلهلم هارمان، ساختار شیمیایی آن را استنباط كردند، و در همان زمان سنتز وانیلین را از مخلوط كنیفرین (Coniferin)، گلوكوزید ایزواوژنول موجود در پوست كاج یافتند.

تیمان و هارمان یک شرکت هارمان و ریمر (اکنون بخشی از Symrise) تأسیس کردند و اولین تولید صنعتی وانیلین را با استفاده از فرآیند خود در هولزمیندن آلمان آغاز کردند. در سال 1876، کارل ریمر وانیلین را از گایاکول سنتز کرد.

در اواخر قرن نوزدهم، وانیلین نیمه سنتتیک مشتق شده از اوژنول موجود در روغن میخک به صورت تجاری در دسترس بود. وانیل مصنوعی در دهه 1930، زمانی که تولید روغن میخک توسط تولید مواد زائد حاوی لیگنین حاصل از فرآیند خمیر کردن سولفیتی برای تهیه خمیر چوب برای صنعت کاغذ جایگزین شد، به طور قابل توجهی بیشتر در دسترس قرار گرفت.

در سال 1981، یک کارخانه تولید خمیر کاغذ و کاغذ در تورولد (Thorold) انتاریو 60 درصد از بازار جهانی وانیل مصنوعی را تأمین کرد. با این حال، پیشرفت‌های بعدی در صنعت خمیر چوب باعث شد که ضایعات لیگنین آن به عنوان ماده اولیه سنتز وانیلین از جذابیت کمتری برخوردار شود.

امروزه، تقریباً 15٪ از تولید وانیلین در جهان هنوز از پسماندهای لیگنین ساخته می‌شود، در حالی که تقریباً 85٪ در فرآیند دو مرحله‌ای از پیش‌سازهای پتروشیمی گایاکول و اسید گلیوکسیلیک سنتز می‌شوند.از سال 2000، رودیا شروع به بازاریابی وانیل بیوسنتز کرد که با عملکرد میکروارگانیسم‌ها روی اسید فرولیک استخراج شده از سبوس برنج تهیه شده است.

این محصول با 700 دلار در کیلوگرم، با نام تجاری Rhovanil Natural به فروش می‌رسد، با وانیل پتروشیمی که حدود 15 دلار در هر کیلوگرم به فروش می‌رسد، از نظر هزینه قابل رقابت نیست. با این حال، برخلاف وانیلین سنتز شده از لیگنین یا گایاکول، می توان آن را به عنوان یک طعم‌دهنده طبیعی برچسب گذاری کرد.

وانیلین به عنوان برجسته‌ترین ترکیب اصلی عطر و طعم در وانیل شناخته می‌شود. غلاف‌های وانیل سالم حدود 2٪ از وزن خشک خود را دارای وانیلین هستند. در غلاف‌های مرطوب با کیفیت بالا، وانیلین نسبتاً خالص ممکن است به صورت یک گرد سفید یا “شبنم منجمد” در قسمت خارجی غلاف قابل مشاهده باشد.

همچنین در Leptotes bicolor، گونه ارکیده بومی پاراگوئه و جنوب برزیل و کاج قرمز چینی جنوبی یافت می‌شود. در غلظت‌های پایین، وانیلین به عطر و طعم و عطر مواد غذایی متنوع مانند روغن زیتون، کره، تمشک و میوه‌های لیچی (سرخالو) کمک می‌کند.

در سایر غذاها، عملیات حرارتی باعث تولید وانیلین از ترکیبات دیگر می‌شود. به این ترتیب وانیلین به طعم و رایحه قهوه، شربت افرا و محصولات غلات کامل از جمله تورتیلای ذرت و بلغور جو دوسر کمک می‌کند.

تولید طبیعی

وانیلین طبیعی از غلاف‌های دانه Vanilla planifolia، یک نوع ارکیده بومی مکزیک استخراج می‌شود، اما اکنون در مناطق گرمسیری سراسر کره زمین رشد می‌کند. در حال حاضر ماداگاسکار بزرگترین تولید کننده وانیلین طبیعی است. هنگام برداشت، غلاف‌های دانه سبز حاوی وانیلین به شکل بتا-دی-گلوکوزید هستند. غلاف‌های سبز عطر و طعم و بوی وانیل ندارند.

پس از برداشت، طعم آن‌ها با فرآیند curing (پخت) طی دوره یک ماهه ایجاد می‌شود، جزئیات آن در مناطق تولید کننده وانیل متفاوت است، اما به طور کلی به شرح زیر است: ابتدا غلاف‌های بذر در آب داغ سفید می‌شوند تا فرآیندهای بافت‌های زنده گیاه را از بین ببرند. سپس به مدت 1 الی 2 هفته، غلاف‌ها به طور متناوب در معرض آفتاب و تعریق قرار می‌گیرند: یعنی در طول روز آنها را در معرض آفتاب قرار می‌دهند، و هر شب آنها را در پارچه می پیچند و در جعبه‌های هوا بسته‌بندی می‌کنند تا عرق کنند.

در طی این فرآیند، غلاف‌ها قهوه‌ای تیره می‌شوند و آنزیم‌های موجود در غلاف، وانیلیـن را به عنوان مولکول آزاد رها می‌کنند. سرانجام، غلاف‌ها خشک شده و چندین ماه دیگر کهنه می‌شوند و در این مدت طعم آنها بیشتر می‌شود. چندین روش برای تولید وانیـل در طی چندین روز به جای یک یا چند ماه توصیف شده است، اگرچه آنها در صنعت طبیعی وانیـل چندان گسترش نیافته‌اند.

15٪ از تولید وانیلیـن در جهان از لیگنوسولفونات‌ها که یک محصول جانبی از تولید سلولز از طریق فرآیند سولفیت می‌باشد، تولید می‌شود. تنها تولید کننده وانیلیـن بر پایه چوب شرکت Borregaard واقع در Sarpsborg، نروژ است. وانیلیـن پایه چوبی توسط اکسیداسیون مس کاتالیز شده در ساختارهای لیگنین در لیگنوسولفونات‌ها تحت شرایط قلیایی تولید می‌شود و توسط شرکت تولید کننده ادعا می‌شود که به دلیل وجود کربن بسیار کمتر از وانیلیـن سنتز شده پتروشیمیایی، توسط مشتریان آنها ترجیح داده می‌شود.

مدت‌هاست که تقاضای طعم‌دهنده وانیـل از عرضه لوبیای وانیـل فراتر رفته است. از سال 2001، تقاضای سالانه وانیلیـن 12000 تن بود، اما فقط 1800 تن وانیلیـن طبیعی تولید شد. باقی‌مانده این میزان تقاضا توسط سنتز شیمیایی تولید شده است.

شرکت Evolva یک میکروارگانیسم اصلاح شده ژنتیکی ایجاد کرده است که می‌تواند وانیلیـن تولید کند. از آنجا که این میکروب یک پردازش کمکی است، وانیلیـن حاصل تحت الزامات برچسب‌گذاری GMO ایالات متحده قرار نمی‌گیرد و از آنجا که تولید غیرپتروشیمیایی است، مواد غذایی با استفاده از این ماده می‌تواند ادعا کند که “هیچ ماده مصنوعی” ندارد.

چندین مطالعه نشان داده است که وانیلیـن می‌تواند بر عملکرد وانیلها در شرایط آزمایشگاهی تأثیر بگذارد.

این ماده همچنین در صنعت طعم‌دهنده‌سازی، به عنوان یک عامل کلیدی برای بسیاری از طعم‌های مختلف، به ویژه پروفیل‌های خامه ای مانند سودای خامه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، وانیلیـن می‌تواند به عنوان یک لکه رنگی برای اهداف عمومی برای متصور ساختن لکه‌ها در صفحات کروماتوگرافی لایه نازک استفاده شود.

این لکه طیف وسیعی از رنگ را برای این اجزای مختلف ارائه می‌دهد. می توان از رنگ آمیزی وانیلیـن-HCl برای تجسم محلی‌سازی تانن در سلول‌ها استفاده کرد. وانیـلین به عنوان واسطه شیمیایی در تولید داروها، مواد آرایشی و سایر مواد شیمیایی مفید استفاده شده است.

در سال 1970، بیش از نیمی از تولید وانیلین در جهان در سنتز سایر مواد شیمیایی استفاده شد. از سال 2016، استفاده از وانیلیـن گسترش یافته است و شامل عطرها، پوشاننده‌های طعم و عطر در داروها، محصولات مختلف مصرفی و تمیزکننده و غذاهای دامی است.

وانیلیـن می‌تواند واکنش‌های آلرژیک و سردرد میگرنی را در بخش کوچکی از افرادی که مبتلا به میگرن هستند، تحریک کند.

Scolytus multistriatus، یکی از ناقلین بیماری نارون هلندی، از وانیلیـن به عنوان یک سیگنال برای یافتن درخت میزبان در هنگام تخمگذاری استفاده می‌کند.

اين وانیلین در شرکت آدونيس دارو در بسته بندي هاي مختلف از يک کيلوگرم تا 25 کیلو گرم موجود است، قيمت هر کیلو وانیلین ممکن است در شرکت هاي مختلف، متفاوت باشد زيرا کيفيت آنها با هم فرق مي کند و
به همين دليل بايد اصل را در کيفيت محصول در نظر گرفت و آن را از  شرکت هاي وانیلین اطمينان خريداري کرد.

افراد با خريد اينترنتي از اين سايت مي توانند، کيفيت محصولات را با ديگر سايت هاي خريد و فروش وانیلین مقايسه کنند و سپس در کمترين زمان ممکن آن را دريافت کنند.

قابل ذکر است که افراد مختلف براي تهيه اين  وانیلین  مي توانند با مراجعه به سايت اين شرکت، اطلاعات لازم را از کارشناسان مختلف دريافت کنند تا محصولي با کيفيت را دريافت کنند.
جهت دريافت قيمت وانیلین با کارشناسان فروش شرکت آدونيس دارو تماس حاصل فرماييد.
جهت دريافت قيمت وانیلین و خريد  وانیلین با شرکت آدونيس دارو تماس بگيريد
09124644316
02188282482 الي ۳
شرکت آدونيس دارو


 .........



وانیلین